مناجات المحبيّن
بسم الله الرحمن الرحیم
اِلهى مَنْ ذَاالَّذى ذاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً، وَ مَنْ ذَاالَّذى
اَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغى عَنْكَ حِوَلاً، اِلهى فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ
لِقُرْبِكَ وَ وِلايَتِكَ، وَ اَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَ مَحَبَّتِكَ، وَ شَوَّقْتَهُ اِلى لِقآئِكَ،
وَ رَضَّيْتَهُ بِقَضآئِكَ، وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلى وَجْهِكَ، وَ حَبَوْتَهُ بِرِضاكَ،
وَ اَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَ قِلاكَ، وَ بَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فى جِوارِكَ،
وَ خَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِكَ، وَ اَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ، وَ هَيَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِكَ،
وَ اجْتَبَيْتَهُ لِمُشاهَدَتِكَ، وَ اَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ، وَ فَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّكَ،
وَ رَغَّبْتَهُ فيما عِنْدَكَ، وَ اَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَ اَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَ شَغَلْتَهُ
بِطاعَتِكَ وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ صالِحى بَرِيَّتِكَ، وَ اخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِكَ،
وَ قَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّشَىْءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ
الْإِرْتِياحُ اِلَيْكَ وَ الْحَنينُ، وَ دَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَ الْأَنينُ، جِباهُهُمْ ساجِدَةٌ
لِعَظَمَتِكَ، وَ عُيُونُهُمْ ساهِرَةٌ فى خِدْمَتِكَ، وَ دُمُوعُهُمْ سآئِلَةٌ مِنْ
خَشْيَتِكَ، وَ قُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِكَ، وَ اَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهابَتِكَ،
يا مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّيهِ رآئِقَةٌ، وَ سُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ
عارِفيهِ شآئِفَةٌ، يا مُنى قُلُوبِ الْمُشْتاقينَ وَ يا غايَةَ امالِ الْمُحِبّينَ،
اَسْئَلُكَ حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنى اِلى قُرْبِكَ،
وَ اَنْ تَجْعَلَكَ اَحَبَّ اِلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَ اَنْ تَجْعَلَ حُبّى اِيَّاكَ قآئِداً اِلى
رِضْوانِكَ، وَ شَوْقى اِلَيْكَ ذائِداً عَنْ عِصْيانِكَ، وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَيْكَ
عَلَىَّ، وَ انْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَىَّ، وَ لا تَصْرِفْ عَنّى وَجْهَكَ،
وَ اجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَ الْحِظْوَةِ عِنْدَكَ، يا مُجيبُ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
***
ترجمه مناجات دوستان:
به نام خداى بخشاينده مهربان
خدايا! کيست كه شيرينى محبت تو را چشيده باشد و جز تو آهنگ ديگرى را بكند و كيست كه به مقام
قرب تو انس گرفته باشد و رو گرداندن از تو باشد خدايا! قرار ده ما را از زمره كسانى كه
براى قرب و دوستيت برگزيدهاى و براى عشق و محبتت خالصش گردانده و به ديدارت شائقش كرده و به قضا
و قدرت راضيش ساخته و به ديدن رويت به او نعمت بخشيده و به خوشنودى خويش مخصوصش گردانده
و از غم هجران و فراقت پناهش داده و در جايگاه راستى در جوار خويش جايش داده و
به معرفت خويش مخصوصش كرده و براى پرستش و عبادتت او را لايق كردى و در ارادت خويش شيدايش كردى
و براى مشاهده جمالت انتخابش كردى و رويش را براى خودت از اغيار خالى كردى و دلش را براى محبت خويش فارغ كردى
و تنها بدانچه نزد تو است راغبش كردى و ذكر خويش را بدو الهام كردى و سپاسگزاريت را بدو نصيب كردى
و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان شايستهات گرداندى و براى مناجات خويش انتخابش كردى
و بريدى از او هر چه را كه موجب بريدنش از تو گردد. خدايا! قرار ده ما را از كسانى كه شيوهشان در زندگى
شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است و روزگارشان آه و ناله است پيشانيهاشان در برابر عظمتت به خاك
افتاده و از ديدگانشان در خدمتت يكسره بيدار است و سرشكشان از
ترس تو ريزان و دلهاشان به محبتت آويزان و قلبهاشان از هيبتت از جا كنده شده است
اى كه انوار قدسش براى ديدگان دوستانش در كمال درخشندگى است و پرتوافكنيهاى جمالش براى قلوب
عارفان زداينده (چركيها) است. اى آرمان دل مشتاقان! و اى منتهاى آرزوى دوستان!
از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت و دوستى هر عملى كه مرا به قرب تو واصل گرداند
و تو را در پيش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد و از تو خواهم كه دوستيم را نسبت به تو جلودارم قرار دهى تا
مرا به رضوانت بكشاند و اشتياقم را به سويت چنان كنى كه بازدارنده از نافرمانيت باشد و بر من منت نِه به اينكه بر من توجهى
فرمايى و با ديده دوستى و عطوفت بر من بنگرى و رو از من مگردانى
و مرا از جمله سعادتمندان و بهرهمندان نزد خود قرار دهى اى پاسخ دهنده! اى مهربانترين مهربانان!