آيت‌الله سبحانی در اين مقاله به شبهاتی درباره بشارت بعثت حضرت رسول اعظم(ص) پاسخ می‌دهد. به اعتقاد وی، سيره‌نويسی معاصر برای كم‌رنگ كردن دلايل نبوت پيامبر اسلام(ص) كوشيده است كه وجود آوازه نبوت او را پيش از از بعثت انكار كند. اين سيره‌نويس در اين مورد می‌نويسد كه در سيره‌ها و روايات آن زمان خبر چشم‌گير و فوق‌العاده‌ای ازمحمد(ص) نمی‌بينيم و حتی ابوطالب هم كه حامی و ولی او بود، از اين آوازه‌ها و نشانه‌ها بی‌خبر بود.
در بخشی از اين مقاله كه با عنوان «آياتی كه بازگو كننده وجود بشارت‌ها در كتاب پيشينيان است» نگاشته شده است: خداوند در آيه 89 سوره بقره يادآور می‌شود كه اهل كتاب و بالاخص يهوديان پيش از بعثت پيامبر(ص)، انتظار بعثت او را می كشيدند، اما پس از آمدن او كفر ورزيدند: «وَلَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُواْ مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِينَ» در اين آيه جمله «وَكَانُواْ مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ» جلب توجه می‌كند كه آن‌ها منتظر برانگيخته شدن پيامبری بودند كه آيين توحيد را رواج می‌دهد.
به باور آيت‌الله سبحانی، هرگز يهوديان و ديگر اهل كتاب اعتراض نكردند كه چنين نشانه‌هايی در تورات و انجيل نيست. اين خود به روشنی می‌رساند كه صفات و نشانه‌های پيامبر اسلام(ص) در آن كتاب‌ها وجود داشته است و آن‌ها نيز آگاه بوده‌اند، ولی به خاطر جهاتی، از اعتراف به آن خودداری می‌كردند و لذا قرآن به طور مكرر آنان را بر كتمان حق توبيخ و ملامت می‌كند.
در اين مقاله می‌خوانيم: در تورات، سفر تثنيه، باب 32، جمله 2، چنين آمده است كه «مرا به آنچه غير خدا بوده به غيرت آوردند و با اباطيل خودشان مرا خشمناك گردانيدند، پس ايشان را به غير قومی به غيرت می‌آورم و به گروه نادان، ايشان را خشمناك خواهم گردانيد». منظور از گروه نادان، عرب‌ها هستند كه از تمدن و دانش بهره‌ای نداشتند و به بت‌پرستی و غارت و جنگ و جدال مشغول بودند كه در آيه دوم سوره جمعه نيز به آن اشاره شده است كه: «خداوند پيامبرش را در ميان مردمی امی مبعوث كرد تا آيات خود را بر آن‌ها بخواند و آن‌ها را پاكيزه گرداند و كتاب و حكمت بياموزد گرچه از پيش در گمراهی آشكار بودند». گاهی تصور شده است كه مقصود از اين ملت، مردم يونان است و اين احتمال از ظاهر سخن پولس در رساله «روميه» استفاده می‌شود، ولی اين پندار درست نيست؛ زيرا يونانيان سيصد سال قبل از ظهور حضرت عيسی(ع) در تمامی علوم بر اهل عالم فائق بودند.
----------------------------
منبع: «بشارت‌های عهدين به ظهور پيامبر اعظم(ص)» نوشته آيت‌الله‌سبحانی، ماه‌نامه «مكتب اسلام» ، ش4